6 Şubat günü Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde saat 04.17’de gerçekleşen ve pek çok ili deriden sarsan sarsıntının akabinde pek çok depremzede o anlarda neler yaşadıklarını anlattı. Vatandaşların o kelamları ise yüreğimizi dağladı. ?
Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde saat 04.17’de meydana gelen şiddetli zelzele 10 ili birden derinden etkiledi.
Depremin akabinde ortaya çıkan imgeler ise hepimizin yüreğini dağlıyor.
Arama kurtarma çalışmaları devam etse de gün geçtikçe hayatını kaybedenlerin ve yaralı vatandaşların sayısı artıyor.
Yaşanan müthiş zelzelenin akabinde Antalya’daki otellere götürülen kimi depremzedeler sarsıntı anında yaşadıklarını anlattı.
Geçtiğimiz akşam saatlerinde 600 depremzede Antalya’nın Kemer ilçesindeki Rixos Sungate Otel’e getirildi.
Vatandaşlara konaklama, yemek ve sıhhat hizmeti fiyatsız olarak sunuluyor. Ayrıyeten içerisinde psikolog ve tabiplerin bulunduğu 3 oda da kliniğe çevrildi.
Adıyaman’dan gelen Serpil Subaşı isimli vatandaş zelzelede yaşadıklarını şöyle anlattı.?
‘Canlı bomba patladı zannettim. Başıma tavan düştü. Birinci kattaydık, kendimizi kızımla dışarıya attık. Yağmurun altındaydık.”
“Kaldığımız apartmanın alt 3-4 katı yıkıldı. Ablam, eniştem, amcamın çocukları şimdi meydanda yoklar.”
“Adıyaman merkezinde itfaiyenin çabucak aşağı tarafında, o bölgede hafriyat yapılmıyor. Cenazelerin kefeni, hiçbir şeyi yok. Dün ve evvelki gün yardım çok geldi.’
‘Allah razı olsun bize kapılarını açtılar. Rastgele bir eksiğimiz yok. Akşam geldik.”
“4 yaşındaki torunum ’Biz ne kadar hoş yere gelmişiz’ diyor. Konutumuzun yıkıldığını bilmiyor, tatile geldik sanıyor. ’İyi ki buraya gelmişiz, en azından sallanmıyoruz’ diyor. Her dakika sallanıyorduk zira.”
Malatya’dan gelen Engin Kubilay isimli vatandaş ise ‘Telefonumdan 61 kişi sildim, zira dostlarımızı kaybettik’ diyerek yüreğimizi dağladı.
‘İlk zelzele 1,5 dakika sürdü. Konutun tüm materyalleri yer değiştirdi. Odalar birbirine girdi. Can havliyle herkes bir halde kendini dışarıya attı. Dışarısı kar dolu ve soğuktu. 4-5 saat bekledik ve olağana dönüldü, hesabı yapıldı. Herkes üşümeye başlayınca herkese bir yürek geldi ve meskenine girip giysilerini almak istediler. O sırada tekrar büyük zelzele olunca içeride kalanlar oldu. Gözümüzün önünde koca koca rezidansların çatıları yola sıfır oldu. Bir yer değil, kent tam gitti. Malatya’da şu anda hiçbir mesken oturulacak durumda değil. Psikolojimiz şu an için yeterli değil.’
‘Telefonumdan 61 kişi sildim, zira dostlarımızı kaybettik.’
“Bizi buraya aldılar. Bu bizim için velinimet. Otele geldiğimiz günden bu yana, işçi seferber oldu.”
“İç çamaşırımıza kadar kaç vücut giydiğimizi sordular. Maddiyat kıymetli değil, manevi olarak bize verdikleri dayanak kıymetli. Yemeğimizi, suyumuzu her şeyimizi destekliyorlar. Ben şu an gurur duyuyorum. Ne memnun bana ki Türkiye Cumhuriyeti kimliğini taşıyorum.”