Flash Haber’in Halk TV’ye satışıyla ilgili yaşanan tartışmalar sürerken, ana haber bültenini sunan gazeteci Can Ataklı, ekranlara veda edemeden televizyondan ayrıldı. Halk TV’nin sahibi Cafer Mahiroğlu, Flash TV’yi satın almak için ödeme yaptıklarını lakin payları alamadıklarını açıklamış, daha sonra ödenen paranın geri aldığını duyurmuştu. Can Ataklı, Flash TV’nin Halk TV’ye satış sürecinin iptali, akabinde el değiştirerek öbür bir bireye satılması ve seyircilerine niye veda edemediğini şöyle açıkladı:
“TWEET ATILDI, ‘EĞLENCE KANALI OLACAK’ DENİLDİ”
“Birden teğe Halk Tv’nin sahibi Cafer Mahiroğlu bir tweet attı. ‘Flash Haber’i aldık, güzel olsun’ dedi. Sonra birebir gün bir baktık Fatih Altaylı’da röportaja çıkmış, orada anlatıyor, ‘Halk tv olarak Flash TV’yi aldık. Fakat Flash Haber’i Halk TV üzere haber kanalı yapmayacağız. Entertainment dediğimiz müzik, cümbüş… Yakın bir vakitte geçecek’ dedi. Bir tedirginlik oluşmadı takımda, lakin herkes de meraklı bekliyor. Zira sonuçta nizam kurmuşuz.
“SATIŞTA KAPORA BEDELİ KONUR, SAKLILIK MUAHEDESİ YAPILIR”
Bir müddet sonra Cafer Mahiroğlu bir tweet daha attı. Bu hepimizi çok şaşırttı zira orada ‘Flash Haber sahipleri kelamlarını tutmadılar. Satış bitmişti fakat Ankara’dan ağır baskı nedeniyle satıştan vazgeçtiler, lakin benim de parama çöktüler’ dedi. Bu ne demek ya? Sonra sorduk ve sonunda öğrendim. Olay şu… Koca bir kanal satışı, ticari bir şey, bunun muhasebesi, maliyesi, çalışanların maaşları, alacakları, borçları var. Siz birine bunu satacaksanız, cep telefonu satar üzere ‘Ver parayı al cep telefonunu’ demez ki kimse. Dünyanın her yerinde şirket dönemi kelam hususuysa alıcı şirket evvel gelir, tüm mali yapıya bakar, mal varlıklarına bakar, teknik altyapıya bakar, çalışanları inceler ve bunun için de bir formda siz ona şirketin hesaplarını, her şeyini açarsınız. Bunu açma karşılığında da dünyanın her şirketinde bir uygulama vardır. Evvelden bir halk ortasında ‘kapora’ diye tabir edilen bedel koyarsınız. Rastgele bir cayma konusunda o para yanar. Ayrıyeten kapalılık kontratları imzalanır. Zira rakip olan bir firma olabilirsiniz. Halk TV sonuçta tahminen misal formda yayın yapsalar bile iki rakip ticari şirket. Bir şirket öbür şirketin içine girip her şeyini öğreniyor, sonra çıkıp gidiyor. Onun için saklılık mutabakatları yapılır. Çok doğal. ‘Ben buradan aldığım bilgiyi kullanmayacağım, üçüncü şahıslara aktarmayacağım, bundan yararlanarak süreç yapmayacağım’ denir. Onun için bunlar ticari ahlaka da dayanan lakin madden de teminat altına alınan bahisler.
“MAHİROĞLU ŞÖYLE BİR KUSUR YAPTI”
Sonuçta verilen para, kapora, çok küçük bir para. Satışın 10’da 1’i bile değil, tahminen de 20’de 1’i bir para… İşte satıştan vazgeçilince Mahiroğlu ‘Paramı vermiyorlar’ dedi ve tekrar burada diyor ki ‘Başka bir şeye sattılar, yayın siyaseti değişecek, iyi olsun’ diyor. Burada bana nazaran Mahiroğlu şöyle bir kusur yaptı. Ticari olarak şirketi alamadığını söylersin lakin üstüne ‘Ankara’da baskıya uğradılar, onun için satıştan vazgeçtiler’ deyince öbür yerleri de harekete geçirirsiniz o vakit. Bir kez o denli bir yanlış yaptı bana nazaran.
“DOĞRULAYAMAM FAKAT SATIŞTA BASKI OLDUĞUNA İNANIYORUM”
Teyit etmedim, sorduğumda da yanıt alamadım kanalın sahiplerinden. Lakin satışta ‘Bir satın mutlaka’ baskısı olduğuna ben şahsen inanıyorum ancak doğrulayamam. İşverenler ismine da konuşamam bu türlü bir şey olduğunu. Lakin bu kadar süratli olması, yalnızca buranın maddi olarak biraz düşünceye girmesinden ötürü olmamıştır diye düşünüyorum. Ancak o mevzuda da televizyonun sahiplerine hürmet gösteriyorum. Zira bunu söylemezler de… Yalnızca gelişmelere bakıp değerlendirmem, hissiyatım bu tarafta.
“SON GÜNE HAZIRLANDIK, LAKİN VEDA EDEMEDİM”
Nitekim dün akşam son defa ekrana çıkacaktım ve bütün haberleri hazırlamıştık. Arkadaşlar son gün olmasına karşın hiç satış yokmuş üzere dayanılmaz bir halde ana haber için haberleri hazırlamışlardı. Yayın sistemi de oydu. Hatta söylenen de şuydu: ‘Perşembe akşamı yayını yapacağız. Cuma sabahı, sabah yayını da tekrar eski adap devam edecek ve 10’dan itibaren de yeni gelenlere teslim edilecek’ diye. Ancak anladığım kadarıyla bir gün evvelden biraz şey olmuş, yani ‘Bu geceden girelim’ diye. Olağan öğlenden sonra geleceğiz’ deyince, öğle 15 sıralarında falan yayın kesildi. Bir müddet bant yayın girdi. Hatta dedim ki ‘6’da çıkayım isterseniz’ diye. Ancak anladığım kadarıyla yeni yayıncılar da pek arzulamamışlar anladığım kadarıyla. Aslında biz içerideyiz lakin kanalın sahipleri artık diğer. Onun üzerine biz 12’ye kadar ‘Doldur yayınlar devam edecek’ dendi. Ben de tüm hazırlığıma karşın ekrana çıkamadım, veda edemedim. Ekrana çıksaydım buradaki kadar uzun konuşmayacaktım. ‘Buradaki son konuşmam’ diyecektim, fazla detaya girmeyecektim. Kırmadan, dökmeden olayı da size anlatmak istedim.
“YAYINLAR AKP PROPAGANDASINA DÖNÜŞTÜ”
Şu manada yazık oldu. Zira alan giderek daralıyor, sonuçta burayı da o denli ya da bu türlü almış olan küme AKP’nin muazzam bir destekçisi. Zati bu sabahtan itibaren başladıkları yayında bir anda tam bir AKP propagandasına dönüştü yayınlar. ‘AKP ne kadar iyi bir parti, MHP ile birlikte alacaklar götürecekler’… Ben bu hisler içerisindeyim. Asla öfkeli değilim. Dün akşam kanalın sahibiyle vedalaşırken de dedim ki ‘Hiçbir şey söyleyemiyorum’… Baskıyla satıldığıma inandığımı hissettirmeye çalıştım. Zira benim tanıdığım bu aile bunu yapmaz diye düşünüyorum. Bilerek, isteyerek AKP’ye bir kanal daha, hayır. Lakin onun ağzından bir şey diyemem. Lakin şunu söyledim, ‘Hiçbir kırgınlığımız, önyargımız yok’ diye.”