Bu satırları Maraş sarsıntısının 13. günü yazıyorum.
Bazı toplumsal medya kullanıcıları, zelzeleyle ilgili bilgi paylaşımlardan ve sohbetlerden bıkmış olacaklar ki, bu mecralarda, ‘Artık Normalleşelim’ bildirileri döndürmeye başladılar. Bu bildirileri yazanları kınamak aklımın ucundan geçmez. İnsanın tabiatında, yaşanan kötülükleri bir an evvel unutma isteği vardır.
Benim dikkat çekmek istediği husus, ‘normalleşirsek’ ve unutmaya başlarsak başımıza gelecek olanlar…
Önce sizlere, daha evvel yaşadığım sarsıntılardan çıkarttığım tecrübeleri aktarmaya çalışayım:
Depremin birinci günleri tüm ulus olarak kenetlenir, elimizden gelen yardımı yapmaya çalışırız. Gerçekten Maraş zelzelesinde de bu türlü oldu. Kimimiz para, kimimiz besin, kimimiz giyecek yolladık. STK’lar, gönüllüler zelzele bölgesine koştu, fedakarca çalıştı.
Bazı eksiklerine, geç kalmalarına ve uyum yetersizliklerine karşın devlet kurumları da alandaydı.
Herkes elinden geleni yapmaya çalıştı.
Asıl sıkıntılar bu süreçten sonra başlıyor.
Deprem ve yaşanan afet bir mühlet sonra yavaşça gündemden kalkıyor. Afetin üzerinden iki-üç ay geçtikten sonra ülke kendi ‘normaline’ dönüyor ve depremzedeler kendi bahtlarına terk ediliyorlar. Bu, daha evvelki zelzelelerde bu türlü oldu.
Korkarım yeniden tekrarlanacak…
Bu yüzden ‘normalleşmeyelim’ diyorum.
Çünkü biz ‘normalleşirsek’:
– Depremzedelerin yaralarının gerektiği üzere sarılıp, sarılmadığını takip edemeyiz.
– Depremzedelerin aş, iş, barınma muhtaçlıklarının sağlanıp, sağlanmadığını takip edemeyiz.
– Zelzelede ailesini kaybetmiş çocukların geleceğini garanti altına alamayız. Berbat niyetli kişi ve kümelerin ellerine geçmelerini önleyemeyiz.
– Bizleri bekleyen yeni zelzelelerle ilgili hami önlemlerin alınıp, alınmadığını takip edemeyiz. Bu husustaki yetkili kurumları önlem almaya zorlayamayız.
– Bizlerden toplanan zelzele vergilerinin nereye harcandığının hesabını soramayız.
Buraya yüzlerce öbür sakınca yazmak da mümkün; düşündükçe sizlerin de aklınıza gelecektir.
Bu sakıncaları düşünerek lütfen ‘normalleşmeyin’. En azında toplumsal medya paylaşımlarınıza zelzeleyle ilgili beğendiğiniz bir bildirisi sabitleyin. Sabitleyin ki, toplumsal medyaya her girdiğinizde gözünüze birinci çarpan gerçek olsun.
Sabitleyin ki, her gün depremzedelerin sıkıntılarının devam ettiğini hatırlayalım.
Lütfen ‘normalleşmeyelim’.